اعلان<!DOCTYPE> باید در اول شروع کد نویسی یعنی قبل از تگ <HTML> قرار گیرد .
<DOCTYPE!> یک تگ HTML نیست بلکه یک دستور راهنما برای مرورگرهای وب است تا نوع نسخه HTML استفاده شده را برای مرورگر مشخص کند .
بهتر است همیشه <DOCTYPE!> را به صفحه HTML خود اضافه کنید تا مرورگر بداند چه نوع سندی را پیش رو دارد .
مثال :
<html>
<head>
</head>
<body>
</body>
</html>
با یادگیری اطلاعات اولیه (موارد فوق) ، شما آماده نوشتن اولین وب سایت خود به زبان HTML هستید .
از روشی که در قسمت "چگونه یک صفحه HTML ایجاد کنیم" گفته شد استفاده کرده ، اولین صفحه HTML خود را بسازید و نوشتن تگ های خود را شروع کنید .
Tag ها برای دقیق تر و کامل تر انجام دادن وظیفه خود به صفت هایی (Attributes) نیاز دارند یا به عبارتی دیگر وظیفه Attribute ها بیان اطلاعات اضافی و تکمیلی یک عنصر یا Element می باشد . در صورت عدم استفاده از Attribute ها ، Tag ها از مقادیر قراردادی (default) استفاده خواهند کرد .
بیشتر Tag ها Attribute های منحصر به فرد خود را دارند که به آنها Attribute های اختصاصی می گویند اما بعضی از Attribute ها بین Tag ها مشترک می باشد و در همه آنها یک کار را انجام می دهند که به آنها Attribute های عمومی گفته می شود .
Attribute ها همیشه در Tag آغازین به کار می روند و از دو قسمت تشکیل می شوند :
(مثال : صفت bgcolor برای تگ body رنگ زمینه را کنترل می کند)
(مثال : مقدار blue برای صفت bgcolor باعث آبی شدن رنگ زمینه می شود)
Value ها همیشه باید در داخل کوتیشن ها (" " یا’IiI’ ) قرار گرفته و با علامت = منتصب به صفت شوند .
مثال :
<body bgcolor="blue">
</body>
اگر در Tag بالا از صفت bgcolor استفاده نشود ، رنگ زمینه ما به حالت قراردادی (default) سفید می گردد .
Tag ها در HTML را می توان به همان دستورات در برنامه های برنامه نویسی تشبیه کرد .
Tag ها از 3 قسمت تشکیل می شوند :
1- علامت کوچکتر ( > )
2- نام Tag
3- علامت بزرگتر ( < )
Tag ها معمولا جفتی به کار می روند و ساختار جدیدی به نام عنصر (Element) را تشکیل می دهند . هر Tag دارای یک قسمت آغازین و یک قسمت پایانی می باشد که در هر دو قسمت نام Tag نوشته می شود با این تفاوت که در قسمت پایانی قبل از نوشتن نام Tag از اسلش ( / ) استفاده می شود . محتوای Tag (که می تواند یک متن ساده ، یک یا چند عنصر دیگر و یا خالی باشد) مابین قسمت آغازین و قسمت پایانی قرار می گیرد .
<Openning Tag> </Closing Tag>
هر Tag که باز می شود باید در جایی بسته شود .
تبصره 1 : بعضی از Tag ها نیازی به بسته شدن ندارند . مانند : <img>
تبصره 2 : بعضی از Tag ها قسمت آغازین و پایانی آنها یکی است . به این Tag ها ، Tag های خالی (Empty Tag) گفته می شود . مانند : </br>
تبصره 3 : در بعضی از Tag ها حتی اگر Tag پایانی را فراموش کنید باز هم به درستی کار می کنند.
HTML به بزرگ یا کوچک بودن حروف حساس نیست بنابراین شما در تایپ حروف بصورت بزرگ و کوچک آزاد هستید .
همانطور که در بالا گفتیم محتوای Tag می تواند یک یا چند عنصر دیگر باشد که مابین قسمت آغازین و قسمت پایانی قرار می گیرد ، بنابراین در HTML می توان داخل Tag ها از Tag های دیگر استفاده کرد که به این حالت Tag های تو در تو گفته می شود .
در این حالت باید توجه داشت اولین Tag ، آخر از همه بسته شود .
مثال :
<html>
<body>
</body>
</html>
جهت نوشتن کدهای HTML می توان از نرم افزارهای ویرایشگر HTML یا HTML Editor Software های متفاوت استفاده کرد .
برنامه هایی مانند :
Notepad
Notepad ++
Adobe Dreamweaver
CoffeeCup HTML Editor
HTML PAD
Brackets
Nuspher Php ED
Phpstorm
Sublime
در این کتاب از ویرایشگر ساده و آسان و در عین حال کاربردی Notepad استفاده شده است .
در قدم اول نرم افزار Notepad را باز کرده از منوی File گزینهSave As را انتخاب کرده ، در قسمت File Name نام فایل با پسوند html را نوشته و در قسمت Encoding گزینه UTF-8 را (جهت نمایش صحیح کاراکترهای فارسی) انتخاب نمایید . حال میتوانید کدهای html خود را نوشته ، ذخیره نموده و با دابل کلیک روی فایل مربوطه وب سایت HTML خود را مشاهده نمایید . (توجه داشته باشید پس از یک بار اجرا کردن فایل HTML خود و اعمال تغییرات در کدهای برنامه نیازی به اجرای مجدد آن فایل نیست و تنها کافیست از دکمه Refresh مرورگر خود استفاده نمایید)
رفتن به قسمت دستورات نوشته شده (Source Code) :
نمایش کدها و شکل خروجی آنها در مرورگرهای مختلف یکسان نمی باشد و یکی از هنرهای برنامه نویسان وب ، نوشتن کدهایی با شیوه نمایشی یکسان در مرورگرهای مختلف می باشد .
