تعریف HTML
برنامه های تحت Web بصورت کلی به دو دسته تقسیم می شوند :
- برنامه های استاتیک : برنامه هایی هستند که صفحات آنها از متن ، تصویر ، صوت و … تشکیل شده اند و ممکن است یک یا چند لینک به سایر آدرسها در آن قرار گرفته باشد . در واقع این نوع صفحات با کاربر تعاملی ندارند و صرفا کاربر می تواند موارد داخل این صفحات را مشاهده نماید .
- برنامه های دینامیک یا پویا : برنامه هایی هستند که علاوه بر موارد فوق می توانند داده ای را از کاربر دریافت و آن را مورد پردازش قرار می دهند و در انتها نتیجه آن را در اختیار کاربر قرار می دهند .
زبان HTML در ساخت صفحات استاتیک مورد استفاده قرار می گیرد . همچنین ظاهر صفحات وب را نیز می توان با آن تعیین نمود .
HTML مبتنی برمتن (Text Base) می باشد که ساختار آن را تگ ها (Tags) تشکیل می دهند . هر یک از تگ های HTML معنی و مفهوم خاصی دارند و تاثیر مشخصی بر محتوای صفحه می گذارند . مرورگرهای Web تک تک دستورات این صفحات را که همان Tag ها می باشد تفسیر نموده و در انتها خروجی را برای کاربر نمایش می دهند .
HTML یک زبان برنامه نویسی نیست و زبانی برای نشانه گذاری متن است بدین معنی که از این زبان برای سازماندهی کردن اطلاعات و تفکیک اجزای یک صفحه می توان استفاده نمود (اجزایی مانند متون ، تصاویر و …) ، از سوی دیگر نباید از HTML برای صفحه آرایی استفاده کرد (منظور رنگ نوشته ها و قالب بندی متون) ، این وظیفه بر دوش فناوری دیگری با عنوان CSS است که بزودی در سری کتابهای آموزش به زبان ساده به چاپ خواهد رسید .
عموما تمامی زبانهای برنامه نویسی تحت وب به نوعی وابسته به HTML می باشند .
بطور مثال PHP، JavaScript و برنامه نویسی دات نت ، علاوه بر دارا بودن قوانین و استانداردهای خود ، از HTML کمک می گیرند بطوریکه کدهای نوشته شده در قالب خاصی در بین کدهای HTML قرار داده می شود .
همانطور که گفته شد در یک صفحه HTML می توان از انواع عناصری از قبیل متن ، تیتر ، عکس ، جدول و … استفاده نمود ، که برای هر عنصر باید به ترتیب از تگ ابتدایی و انتهایی (<> … </> ) مربوط به آن استفاده کرد .
به عنوان مثال :
<HTML>
</HTML>
